Soms kom je mensen tegen die je nooit meer vergeet. Dit is zo’n verhaal. Het gaat over twee dames, Ada (85) en haar vriendin Riet (98). Beiden woonden in hetzelfde renovatieproject. Het begon met een simpele vraag: “Patricia, wat doen we tijdens de renovatie?” Riet, zeer slechtziend maar helder van geest, zag het logeren in een tijdelijke woning niet echt zitten. “Ik verdwaal toch” zei ze lachend. Ze had een stok om door haar eigen huis te navigeren, waar de tijd stil had gestaan met nog een ouderwetse draaischijftelefoon. Het voelde bijna alsof ik bij mijn eigen oma aan tafel zat.
Vriendschap, humor en een briljant idee
Haar vriendin Ada die in één van de andere, tevens te renoveren, gebouwen van het complex woonde was ook aanwezig bij dit gesprek. Als echte vriendin en nog actief en fit, ging ze bijna dagelijks op de koffie en haalde boodschappen voor Riet. Tijdens de koffie grapten ze wat: “Weet je wat leuk zou zijn? Als we na veertig jaar vriendschap voor het eerst bij elkaar gingen logeren tijdens de verbouwing.”
Dit was voor mij reden om eens door te vragen en op mijn reactie “Maar waarom ook niet?” kreeg ik als antwoord dat er geen extra logeerbed aanwezig was in het huis van Ada.
Nou ja, dát is geen probleem. “Als ik een bed regel, doen jullie het dan?” vroeg ik. Ze keken elkaar aan en barstten in lachen uit. “Ja, waarom niet!”
En zo geschiedde.
Van haring tot hilariteit
De verhuisdag was een feestje. De dames waren dol op haring, dus ik had broodjes haring voor ze meegenomen. Daar zaten ze, proostend en lachend, helemaal klaar voor hun logeeravontuur. “Ze doet het toch maar elke keer,” zei Ada nog over Riet. “Ze is toch best wel oud.” Ik moest lachen. “Maar Ada, jij bent 85!” Haar antwoord? “Ja, maar ik ben een jonge blom.”
Levenslessen van twee vriendinnen
Deze twee dames herinnerden me eraan hoe belangrijk het is om te luisteren naar wat mensen écht nodig hebben. Het zijn niet altijd de grote, dure oplossingen die werken. Soms is het gewoon een kwestie van een bed regelen, een broodje haring meenemen en mensen met een beetje creativiteit helpen en een lach geven.
Dit verhaal blijft voor altijd bij me. Want dit gaat niet alleen over renovaties of oplossingen. Het gaat over vriendschap, humor en durven denken in mogelijkheden. Het leven is zoveel mooier als je het niet te serieus neemt. Lach, durf en vooral luister. Dat hebben deze twee vriendinnen heel goed laten zien.
*De namen in dit artikel zijn veranderd om de privacy van de echte bewoners te beschermen.
Bijdrage: Patricia Verduin – Eigenaar en oprichter Connect Project